Berichten

Some goodbyes come with hellos” De Drempelaars, wie kent ze niet? Bijna niemand en toch ook weer iedereen. Drempelaars zijn kleine wezentjes, watervlug, die leven

Ik heb nog steeds het idee  Dat het niet lekt langs het plafond Maar dat de natte plekken op mijn kussen De neerslag zijn van

Ik nodig jullie allemaal uit in mijn boomgaard op een mooie, zwoele zomeravond. Je ziet het fruit al aan de bomen hangen en er komt

Ik stond op de tramhalte en zag je schuiven elke namiddag het standbeeld in het park te hoog om op te winden de reis naar

Net geboren kijkt het meisje al met grote ogen om zich heen. Met een onderzoekende blik neemt ze de wereld in zich op. Je kunt

Later, als we oud genoeg zijn om tijd te hebben en tijd genoeg hebben om te genieten van onze leeftijd, dan wonen we samen op

Was tijd geduldig  Had ik ogen als juwelen Om zand te vangen En diamanten te huilen Was tijd geduldig Kon ik bomen groeien op één

De rups kroop over het smalle steeltje naar het randje van het blad, want daar is het ‘t lekkerst. ‘Altijd het lekkerste als eerste eten,

Het zingen van de wielen van de vrachtwagens Die rijden naar de snelweg van weleer: Oud zeer, oud zeer, oud zeer, oud zeer Het slijten

Op het moment dat de grote raad in het hol onder de oude eik begint, komt hij binnen en zoekt een onopvallend plekje achteraan. Natuurlijk