Was tijd geduldig Had ik ogen als juwelen Om zand te vangen En diamanten te huilen Was tijd geduldig Kon ik bomen groeien op één druppel Op rotsen van graniet Die barsten als gebroken beloftes Was tijd geduldig Liet ik de zon door de huid heen Vol vuur mijn hart verwarmen En dat reflecteren op… Lees verder Was tijd geduldig
De rups kroop over het smalle steeltje naar het randje van het blad, want daar is het ‘t lekkerst. ‘Altijd het lekkerste als eerste eten, want als het later bitter wordt of zuur, dan heb je het lekkerste toch al op en kun je stoppen met eten wanneer je dat zelf wil.’ En op de… Lees verder Vlinder van één dag
Het zingen van de wielen van de vrachtwagens Die rijden naar de snelweg van weleer: Oud zeer, oud zeer, oud zeer, oud zeer Het slijten van de banden, de relaties Met geliefden die je missen onderweg: Nooit meer, nooit meer, nooit meer, nooit meer Het is de magische cadans die je betovert Op het ritme… Lees verder Vrachtwagens / Bestemming
Op het moment dat de grote raad in het hol onder de oude eik begint, komt hij binnen en zoekt een onopvallend plekje achteraan. Natuurlijk is hij aanwezig, want dat hoort erbij als je een volwassen konijn bent, maar echt zin in de bijeenkomst? Nee, dat heeft hij niet. Hij is niet zo van samen,… Lees verder Een beetje snuffelen
Niet het scheuren, niet het zijn, het verscheurd zijn doet de meeste pijn. Hoe identiteitsgrenzen snijden in je ziel, waar landen strijden om een stuk grond, jouw grond, waar je vandaan komt, waar je van afstamt, waar de wortels van jouw familieboom de diepte weten te bereiken, die vrucht dragen als gewoonte zien, die doorgeven… Lees verder Verscheurd
Midden in de grote wereld staat het grote hart te kloppen. Het hart klopt voor iedereen, de levenden en de doden, want ook die hebben bijgedragen aan het ritme van de wereld. Het grote hart is alleen net als ieder ander hart heel kwetsbaar. Daarom ligt er als een koepel een groot energieveld omheen, zodat… Lees verder Het grote hart
Als kamelen op fluwelen voeten door de woestijn gaan en zo de beweging van onze ouders voortdragen Verdwalen in de tijd die doorloopt over de rand van de ‘infinity pool of life’ en stilstaan achter muren van beton waar Bedoeïenen hun tradities vieren en vasthouden in krachtige vuurvaste handen Als je afzinkt van de rug… Lees verder Zandloper
Het is vroeg in de ochtend. De zon schijnt zijn eerste stralen van de dag over de heuveltoppen door het lichtgroen van de bomen en op het gras. Het gras is nog nat van de dauw en zo lijkt het of de heuvels bezaaid zijn met duizenden diamanten. Luister naar dat ritmische geluid, daar komt… Lees verder Joris en de draak
Ik heb hier in mijn hand een heel speciaal langwerpig doosje. Het eerste verhaal dat hierin zat, is het verhaal van mijn armband. Een ode aan de liefde tussen Trudy en mij, een eerbetoon aan ons, aan samen, aan kracht en kwetsbaarheid. Middenin, tussen de vlinders en de draak zit ons levensboek als verbinding: ‘We… Lees verder Kijkdoos
Uit balans denk ik dat ik dans en sjans met jou maar het is meer dat ik omval, jou toeval, in je armen val en terwijl jij me opvangt, roep ik hou me vast heb me lief voor altijd en eeuwig Ik val met de deur in jouw huis, sorry schat soms ben ik wat… Lees verder Uit balans
