Allenigheid

Alleen is een boom in een bloeiend heideveld vol bijen  in de zon die in geen velden of wegen een soortgenoot  ziet staan om al is het maar voor even wat schaduw te pakken  of te geven of de wortels ineen te slaan Eenzaam is een boom die sterft met geen mens of dier  die… Lees verder Allenigheid

De therapeuteraar

Het was op een maandag dat ik voor de eerste keer naar haar toeging. Dat weet ik zeker, omdat ik de tweede keer oefenen voor de kerstmusical moest missen. Papa zei dat het heel belangrijk was dat ik ging, dus dat deed ik natuurlijk. Nu ga ik zelf naar haar toe, maar de eerste keer… Lees verder De therapeuteraar

Sinterklaassentiment

Het liefst heb ik van die grote brokken speculaas die je zelf moet breken in de koektrommel en waarin je je kunt verslikken door je eigen gulzigheid. Heerlijk hoe het in je mond smelt, maar er blijven ook altijd een paar van die irritante korrels (zand?) onder je tong zitten. In het weekeinde een chocoladeletter… Lees verder Sinterklaassentiment

Achter de regenboog

Ken je dat? Dat je wakker wordt en de dag zich veel langzamer dan normaal lijkt te ontvouwen? Dat alles in een ander tempo gebeurt dan je gewend bent. Dat je jezelf soms inhaalt of juist ziet vertrekken. Zo’n dag waarop het altijd zomer is en je naar buiten gaat zonder jas. Het overdadige zonlicht… Lees verder Achter de regenboog

Avondmaal

Tafeldekken. Ik twijfel voor de porseleinkast tussen gewoon wit en zondags servies. Moeder rolt het damasten tafellaken uit vanachter de verre bomenrij in de polder. Het doet de koeien veranderen in schaduwen als ik net nog het peper-en-zoutstel  van tafel grijp voordat ook mijn voeten verdwijnen in de koude witte waas. Ze heeft de kaarsen… Lees verder Avondmaal

Stenen reuzen

Ik wandel de stenen trappen tegen de berg op, steeds steiler, steeds hoger, voel mijn voeten telkens wegglijden en zoeken naar houvast. Dit landschap kleedt zich in een oogwenk om van een lieflijk stromend riviertje door een mooi groen dal in een imponerende berg met steile wanden vol loshangende, maar hopelijk vastzittende rotsblokken. Hier hebben… Lees verder Stenen reuzen

De steen

Het leven is veel de wereld is veel als je de nieuwsberichten volgt maar dat doe je al een tijd niet meer je bent volledig afgestompt  doordat er wordt gestruikeld, geschopt, gescholden om steeds dezelfde steen De steen van angst voor de ander, de onbekende, de vreemdeling de angst voor het kwijtraken, het veranderen, het… Lees verder De steen

Herfst

Vanuit de grond onder je voeten grijpt de herfstkou flinterdun je blote enkels beet en scharrelt onder je lichaamsbeharing door omhoog. Niets houdt hem tegen. Hij kruipt in je korte broekspijpen en onder je huid en verspreidt zodra hij je buik bereikt met ijzig gevoel voor drama een onbedwingbare rilling die niet meer stopt. Hij… Lees verder Herfst

Troostliedje

Als de snee te diep is om pleisters te plakken en de dokter geeft niet thuis Als de nacht te donker is en de hemel zonder sterren, de straatlantaarns uit Kom dan bij mij ik kan je pijn verzachten door er voor jou te zijn te zitten, te laten, te vloeken, te praten, te luisteren… Lees verder Troostliedje

De kat in de vensterbank

Elke ochtend, als de eerste zonnestralen langs de randen van de gordijnen naar binnen piepen, springt ze precies door de grote kier op de vensterbank in de zon. Daar zit ze dan, ze wast voorzichtig haar poten en haar oren en kijkt schuin door de onderste raampjes naar buiten. Ze hoort al vogeltjes kwetteren en… Lees verder De kat in de vensterbank