Als kamelen op fluwelen voeten door de woestijn gaan en zo de beweging van onze ouders voortdragen Verdwalen in de tijd die doorloopt over de rand van de ‘infinity pool of life’ en stilstaan achter muren van beton waar Bedoeïenen hun tradities vieren en vasthouden in krachtige vuurvaste handen Als je afzinkt van de rug… Lees verder Zandloper
Het is vroeg in de ochtend. De zon schijnt zijn eerste stralen van de dag over de heuveltoppen door het lichtgroen van de bomen en op het gras. Het gras is nog nat van de dauw en zo lijkt het of de heuvels bezaaid zijn met duizenden diamanten. Luister naar dat ritmische geluid, daar komt… Lees verder Joris en de draak
Ik heb hier in mijn hand een heel speciaal langwerpig doosje. Het eerste verhaal dat hierin zat, is het verhaal van mijn armband. Een ode aan de liefde tussen Trudy en mij, een eerbetoon aan ons, aan samen, aan kracht en kwetsbaarheid. Middenin, tussen de vlinders en de draak zit ons levensboek als verbinding: ‘We… Lees verder Kijkdoos
Uit balans denk ik dat ik dans en sjans met jou maar het is meer dat ik omval, jou toeval, in je armen val en terwijl jij me opvangt, roep ik hou me vast heb me lief voor altijd en eeuwig Ik val met de deur in jouw huis, sorry schat soms ben ik wat… Lees verder Uit balans
Elke maand zat de jongen achterop de paardenkar van zijn ouders, op weg naar opa & oma. En altijd was er die brug met die vreemde man. Vader mopperde daar wel eens over: ‘Rare vent, wat zou die nu weer willen, het is elke keer wat anders met hem!’ De ene keer kreeg vader iets… Lees verder De jongen en de brugwachter
In alle zoektochten Opgezet als expedities Met basiskampen en gidsen Waarin ik terug moest stappen In mijn eigen voetsporen Sneeuw of geen sneeuw Lied of geen verdriet Van missende sleutels of verloren momenten Met jou of aan jou Mijn rechtercontactlens in het gras gegooid Op zoek naar dezelfde glinstering Maar links bleek onvindbaar Net als… Lees verder K2
Hij hakt en hamert en slaat er op los. Met het zweet op zijn voorhoofd en opgezwollen aderen in zijn armen werkt hij stug door. Tot de rots de gewenste vorm aanneemt. Of misschien meer een onverwachte vorm, want de rots geeft zijn vorm pas vrij als de steenhouwer genoeg heeft weggehakt. ‘Het beeld is… Lees verder De steenhouwer
Elke reis begint met het vertrek Soms zegt je lijf dat je moet gaan en dan ga je – op je bek Want zonder verdriet geen troost en zonder pijn geen steun en zonder boosheid geen grenzen die je tegenkomt Zo ga je alleen maar niet verloren want door de schaduw onder je weet je… Lees verder Weg zijn
Mary liep voorzichtig door de gang en stapte over de 5e en de 9e plank heen, want die kraakten altijd zo hard. Ze liep zo aandachtig dat ze het pas zag toen ze er al haast voorbij was: de deur stond op een kier. Raar, die deur heeft oma altijd op slot als zij logeert.… Lees verder Het meisje en de spiegel
Ik trek mijn schouderbanden aan, mmm, of wil ik ze juist losser? Ik begin de last die ik meedraag behoorlijk te voelen. Hopelijk kom ik een beetje op tijd aan bij de volgende schuilhut, dan kan ik mijn ransel afdoen en eens wat langer ontspannen. Maar nu eerst naar de rand. De weg kronkelt over… Lees verder Over de rand van het licht
