Ik nodig jullie allemaal uit in mijn boomgaard op een mooie, zwoele zomeravond. Je ziet het fruit al aan de bomen hangen en er komt een licht zoete geur naar je toe zweven bij aankomst. Tussen de twee rijen appelbomen in staat een lange, feestelijk gedekte tafel met verschillende soorten kleden en gekleurde servetten. Er… Lees verder Het laatste avondmaal
Ik stond op de tramhalte en zag je schuiven elke namiddag het standbeeld in het park te hoog om op te winden de reis naar Berchtesgaden te lang om aan te vangen Een plek achter het raam bezat je waar je rustig kon roken, dichten, spiegelen wat je waarnam en door gefilterd licht kon opschrijven… Lees verder Met je mee
Net geboren kijkt het meisje al met grote ogen om zich heen. Met een onderzoekende blik neemt ze de wereld in zich op. Je kunt zeggen dat het een ondernemend type is, want zodra ze kruipen kan, wil ze gelijk de trap opklimmen. En nu ze sinds kort lopen kan, begint vader zich pas echt… Lees verder Het meisje op de berg
Later, als we oud genoeg zijn om tijd te hebben en tijd genoeg hebben om te genieten van onze leeftijd, dan wonen we samen op een boerderijtje, een appeltaartboerderijtje. Dat was de droom die we elkaar voorhielden. Het mag geen grote moderne villa zijn of een enorm monumentaal pand van een herenboer of zoiets. Dat… Lees verder Een appeltaartboerderijtje
Was tijd geduldig Had ik ogen als juwelen Om zand te vangen En diamanten te huilen Was tijd geduldig Kon ik bomen groeien op één druppel Op rotsen van graniet Die barsten als gebroken beloftes Was tijd geduldig Liet ik de zon door de huid heen Vol vuur mijn hart verwarmen En dat reflecteren op… Lees verder Was tijd geduldig
De rups kroop over het smalle steeltje naar het randje van het blad, want daar is het ‘t lekkerst. ‘Altijd het lekkerste als eerste eten, want als het later bitter wordt of zuur, dan heb je het lekkerste toch al op en kun je stoppen met eten wanneer je dat zelf wil.’ En op de… Lees verder Vlinder van één dag
Het zingen van de wielen van de vrachtwagens Die rijden naar de snelweg van weleer: Oud zeer, oud zeer, oud zeer, oud zeer Het slijten van de banden, de relaties Met geliefden die je missen onderweg: Nooit meer, nooit meer, nooit meer, nooit meer Het is de magische cadans die je betovert Op het ritme… Lees verder Vrachtwagens / Bestemming
Op het moment dat de grote raad in het hol onder de oude eik begint, komt hij binnen en zoekt een onopvallend plekje achteraan. Natuurlijk is hij aanwezig, want dat hoort erbij als je een volwassen konijn bent, maar echt zin in de bijeenkomst? Nee, dat heeft hij niet. Hij is niet zo van samen,… Lees verder Een beetje snuffelen
Niet het scheuren, niet het zijn, het verscheurd zijn doet de meeste pijn. Hoe identiteitsgrenzen snijden in je ziel, waar landen strijden om een stuk grond, jouw grond, waar je vandaan komt, waar je van afstamt, waar de wortels van jouw familieboom de diepte weten te bereiken, die vrucht dragen als gewoonte zien, die doorgeven… Lees verder Verscheurd
Midden in de grote wereld staat het grote hart te kloppen. Het hart klopt voor iedereen, de levenden en de doden, want ook die hebben bijgedragen aan het ritme van de wereld. Het grote hart is alleen net als ieder ander hart heel kwetsbaar. Daarom ligt er als een koepel een groot energieveld omheen, zodat… Lees verder Het grote hart
