“Het leven kan slechts achterwaarts begrepen worden,
maar het moet voorwaarts worden geleefd.”
&
“Jezelf zijn is jezelf worden.
Het gaat altijd om de voorwaartse beweging
en het gaat altijd mis waar we kennis in systemen stollen,
waar we onszelf en de wereld proberen te objectiveren.”
Søren Kierkegaard
Een achteruitkijkspiegel zit niet in je auto om te zien waar je naartoe gaat, maar om voorbereid te zijn op wat er zou kunnen gebeuren op je weg naar voren. Dat is de kracht van reflectie, van terugkijken. Het is een manier om beter vooruit te komen. Veel mensen ervaren het als een soort van therapie of therapeutisch bezig zijn als er gevraagd wordt stil te staan, terug te blikken, te analyseren, na te voelen en na te denken over wat er met je gebeurd is. Uiteindelijk is deze manier van vertragen en beschouwen vooral helpend als je daardoor beter voorwaarts kunt leven.
Het gaat dus niet om het oprakelen van trauma’s of nare ervaringen uit het verleden. Het gaat erom met de blik en kennis van nu terug te kijken op dat wat er toen gebeurd is in je leven. Hoe het leven jou gevormd heeft tot wie je nu bent. Te weten wat je kwaliteiten en valkuilen zijn. Te weten wat er redelijk vast en onveranderbaar in je zit en waar je iets kunt herzien of herstellen, door je te herinneren welke rol jij daarin speelde, zodat je niet meer hoeft te herhalen wat niet-helpend is.
Dit inzicht op een diepere laag bereik je alleen door zelfonderzoek, door terug te gaan naar jouw jeugd en je gezin van herkomst, terug te zoeken naar jouw bewuste en onbewuste keuzes en aannames. Door te kijken naar het systeem waar je uit voortkomt en naar het grotere geheel – de tijd en de tijdgeest, land, geloof en cultuur. In dat veld van relaties, dat grotere kader jezelf plaatsen en dan opnieuw de verbinding aangaan met je omgeving, dat geeft ruimte en heel veel mogelijkheden tot persoonlijke groei en professionele ontwikkeling.
Ido – 24 september 2020
