Het zingen van de wielen van de vrachtwagens
Die rijden naar de snelweg van weleer:
Oud zeer, oud zeer, oud zeer, oud zeer
Het slijten van de banden, de relaties
Met geliefden die je missen onderweg:
Nooit meer, nooit meer, nooit meer, nooit meer
Het is de magische cadans die je betovert
Op het ritme van de radio en het verkeer:
Verbranden, alle landen achter je, verbranden
Doorsnijden, alle banden achter je laten, je handen
Voor altijd geketend aan het stuur, trotseer
De regen en mist, de storm en hagel
Je zit in zwaarder onweer nu!
Remmen los, de vooruitgang lonkt
En met gevaar voor eigen leven bonkt
Je hart je uit je borst in koplampen van
De tegenliggers, te trots om toe te geven knipper je
Je lichten en je huilt je eigen stilte stuk
De reis, de bestemming, waar dan toch verdomme
Waar dan ligt uiteindelijk geluk?
Ido, 25 nov 2022
