Ik heb nog steeds het idee
Dat het niet lekt langs het plafond
Maar dat de natte plekken op mijn kussen
De neerslag zijn van ons verdwijnen
Er zitten kronkelende breuken in het stucwerk
Plus loslatende schilfers daarbij
En waar is het wij in ons scheiden nu jij weggaat?
Soms denk ik dat ik het raam open heb laten staan
Tijdens de storm die voorbijtrok
Het boren vond ik het ergst
Dat de loodgieter een gat maakte
Dat steeds groter werd
Alles verdween in horten en stoten
Ik voelde je gaan lang voordat je ging
Het lek is nu echt boven, denk ik
Eerst de subtiele aanrakingen
Je betekenisvolle blik wanneer je zin had
Of gewoon omdat je mij had
Al het gedoe
Het gesjouw met spullen
Dierbaren
Woorden in en uit hun verband gerukt
Teruggebracht tot de essentie
Hoe pijnlijk ook het aanpassen
Het zieldoorsnijdende huilen van ijzer op ijzer
Steeds meer (of minder) je liefdevolle zinnen
Tot een kaal
JIJ
Overbleef
Misschien dat de kou de leidingen heeft doen barsten
Zei de loodgieter
Misschien had ik toch geen gelijk
Ido, 21 sep 2022
