Berichten

Lago Maggiore Appennino Tosco-Emiliano  Venezia Roma Napoli Firenze San Marino Grotta della Poesia Puglia   En zon Pizza quattro stagioni Risotto funghi porcini  Vitello tonnato Ossobuco

Als baby huilde hij de tranen van zijn moeder. Zij was ongelukkig, diep van binnen was er eenzaamheid, maar niemand zag dat aan de buitenkant.

Kleine kreetjes als lokroep schallen door de straat ’s Morgensvroeg dus de parade is weer begonnen Prinsen en prinsessen passeren in vol ornaat Optocht naar

Het was een mooie groep zo bij elkaar. Het voelde nog wat onwennig, maar er hing iets in de lucht van saamhorigheid. Fijn ook al

Als ik nestel in mijn boom In de top van mijn kersenboom  Dan zie ik je opwaaien en zoeken Om mensen heen draaien dansen En

Hij loopt moeizaam de deur door en gaat zachtjes kreunend zitten in de stoel tegenover me. Je kan aan zijn houding zien dat het leven

Soms mis ik vantevoren het geloof De overtuiging dat Je na afloop alles nog kunt schrappen Waardoor ik maar niet begin  Niet schrijf Niet denk

‘Trrringgg!’ Er wordt aangebeld. Ik loop de gang in en open de voordeur. Een grote zwarte schim vult de hele deuropening. Ik schrik! En gelijk

De meisjes van toen zijn de oma’s van nu en ze dansen nog steeds op popmuziek swingen met hun heupen verleidelijk in groepjes  of in

Ik knip de aarde los en laat haar zweven of trage baantjes trekken om de zon tot ze knalt Ik heb het draadje nog steeds