Berichten

Tafeldekken. Ik twijfel voor de porseleinkast tussen gewoon wit en zondags servies. Moeder rolt het damasten tafellaken uit vanachter de verre bomenrij in de polder.

Ik wandel de stenen trappen tegen de berg op, steeds steiler, steeds hoger, voel mijn voeten telkens wegglijden en zoeken naar houvast. Dit landschap kleedt

Het leven is veel de wereld is veel als je de nieuwsberichten volgt maar dat doe je al een tijd niet meer je bent volledig

Vanuit de grond onder je voeten grijpt de herfstkou flinterdun je blote enkels beet en scharrelt onder je lichaamsbeharing door omhoog. Niets houdt hem tegen.

Als de snee te diep is om pleisters te plakken en de dokter geeft niet thuis Als de nacht te donker is en de hemel

Elke ochtend, als de eerste zonnestralen langs de randen van de gordijnen naar binnen piepen, springt ze precies door de grote kier op de vensterbank

Als je de dag aftelt tot je de vrijheid van het weekend bereikt – Hoe vastgebonden ben je dan aan de paal van zekerheid en

Stel je voor dat je een kopje thee gaat zetten. Je pakt de pot vast en merkt dat hij gebroken is. Wat doe je dan?

O god, laat mij geen oude man worden met vlekken op zijn broek die zachtgekookte eieren voor hardgekookte aanziet zijn verse croissant in de koffie

Het is een bijzondere familie, die familie Uithethierennu en dat is het! Vader is een lange man, goed gekleed, vaak in driedelig kostuum en zijn