Het laatste avondmaal
Ik nodig jullie allemaal uit in mijn boomgaard op een mooie, zwoele zomeravond. Je ziet het fruit al aan de bomen hangen en er komt
Ik nodig jullie allemaal uit in mijn boomgaard op een mooie, zwoele zomeravond. Je ziet het fruit al aan de bomen hangen en er komt
Ik stond op de tramhalte en zag je schuiven elke namiddag het standbeeld in het park te hoog om op te winden de reis naar
Net geboren kijkt het meisje al met grote ogen om zich heen. Met een onderzoekende blik neemt ze de wereld in zich op. Je kunt
Later, als we oud genoeg zijn om tijd te hebben en tijd genoeg hebben om te genieten van onze leeftijd, dan wonen we samen op
Was tijd geduldig Had ik ogen als juwelen Om zand te vangen En diamanten te huilen Was tijd geduldig Kon ik bomen groeien op één
De rups kroop over het smalle steeltje naar het randje van het blad, want daar is het ‘t lekkerst. ‘Altijd het lekkerste als eerste eten,
Het zingen van de wielen van de vrachtwagens Die rijden naar de snelweg van weleer: Oud zeer, oud zeer, oud zeer, oud zeer Het slijten
Op het moment dat de grote raad in het hol onder de oude eik begint, komt hij binnen en zoekt een onopvallend plekje achteraan. Natuurlijk
Niet het scheuren, niet het zijn, het verscheurd zijn doet de meeste pijn. Hoe identiteitsgrenzen snijden in je ziel, waar landen strijden om een stuk
Midden in de grote wereld staat het grote hart te kloppen. Het hart klopt voor iedereen, de levenden en de doden, want ook die hebben