De blaadjes sneeuwen losjes van de bomen
stuiven op een windvlaag hoog en storten neer
het grasveld vol met gele en rode
de weg verborgen onder riet en blad en maaiafval
een oude vrouw de fietstassen vol
slipt weg en eindigt in de sloot
een winterjas die nog aan de kapstok hing
en een warme chocomel rijker – ik zwaai haar rustig uit –
loopt ze de rollator van haar man tegemoet
die ongerust de stoel achter het raam verlaten
haar nu hartstochtelijk begroet
de herfst laat los wat oud is bedekt veel onder blad en bolster
maar laat ook gevoelens van vroeger prachtig boven komen
Ido, 17 oktober 2025