In de krant lees ik dat er zoveel angst en depressie is onder de mensen, eenzaamheid en isolement en dat dat komt door het gebrek aan contact. Ook op sociale media gaan die op wetenschappelijk onderzoek gebaseerde verhalen rond met bijbehorend goed bedoelde adviezen van zichzelf deskundig noemende coaches en trainers. Op tv is er een praatprogramma waarin het woord verbinding tot vervelens toe valt, omdat we dat te weinig doen, ons met onszelf en elkaar verbinden. Dan kun je natuurlijk net als ik je onmiddellijk terugtrekken achter je laptop of tablet en een column schrijven over contact en verbinding, maar beter nog ga je er zelf op uit.
Zo gezegd, zo gedaan en met mijn stoute schoenen aan trok ik aan het eind van de middag toch naar de plaatselijke snackbar om een weloverwogen en welverdiend patatje met te scoren. In de nog altijd door felle tl-buizen verlichte snackbar gezeten kwam er een oudere meneer binnen (bijna negentig vertrouwde hij me even later met een knipoog toe) die me vriendelijk gedag zei en met me in gesprek raakte.
Toen er een volgende klant binnenkwam, zei hij met een prachtig kraakje in zijn stem: ‘Welkom!’ De klant deed zijn bestelling en kwam naar meneer toe om te vragen wat hij nou precies zei daarnet. En zo raakten zij in een geanimeerde conversatie.
Bij elke volgende klant zei meneer: ‘Welkom!’ en op elk welkom volgde er contact en een gesprekje. De snackbar vulde zich naast de penetrante frituurluchten met gezellig gebabbel, met deze oudere man in het middelpunt van de belangstelling.
Toen ik mijn frites met mayonaise in een gesponsord papieren zakje in ontvangst mocht nemen en iedereen een fijne avond wenste, begreep ik precies wat er bedoeld wordt met zoeken naar verbinding. De patatbakker hing met een glimlach een vers gevuld mandje frites in de hete olie en ik proefde op weg naar huis wat ik had meegekregen in de lokale frituur.
Dit was een heel welkome onderbreking van mijn eenzame werkdag achter de thuiscomputer. Hoe ongezond sommige mensen patat met mayo ook mogen vinden, een portie contact met medemensen heeft mij mentaal gezond gevoed vandaag.
Ik vertel dit verhaal natuurlijk niet voor mezelf, maar voor jou, zodat je niet tot je negentigste hoeft te wachten op contact en verbinding, maar er nu al op uit kunt gaan om iedereen welkom te heten, bijvoorbeeld in de snackbar bij jou om de hoek.
Ido (met dank aan Mirjam), 16 november 2025