Het was op een maandag dat ik voor de eerste keer naar haar toeging. Dat weet ik zeker, omdat ik de tweede keer oefenen voor de kerstmusical moest missen. Papa zei dat het heel belangrijk was dat ik ging, dus dat deed ik natuurlijk. Nu ga ik zelf naar haar toe, maar de eerste keer kwam papa mee naar de therapeuteraar. Dat woord zei oom Hans: ‘O, ga jij naar de therapeuteraar?’ en we lachten samen. Oom Hans maakt me altijd aan het lachen en ik vind therapeuteraar gewoon een leuk gek woord. Hij vertelde me dat een therapeuteraar aan je hersens peutert en kriebelt en kietelt tot al je gedachten en dromen weer vrolijk zijn of zoiets.
Ik vind haar nu geloof ik wel aardig, maar ik vind het soms ook gewoon stom als ik bij haar ben. We praten heel vaak over mama. Wat mama ervan zou vinden dat ik de nieuwe kinderburgemeester ben dit jaar. Of wat mama van papa zijn vriendin zou vinden. Soms moet ik dan wel huilen, vooral omdat mama niet meer dichtbij is. Mama was altijd dichtbij, dat weet ik gewoon. Eerst zat ik natuurlijk in haar buik, toen leek mama op een oliebol, zei ze. Zo’n oliebol die oma altijd bakt, met van die uitsteeksels. Dat was echt heel dichtbij.
Mama was speciaal voor mij gestopt met werken. Toen ik naar de peuterspeelzaal mocht, ging zij weer naar de televisiemensen. Mama werkte daar ‘achter de schermen’ op de computer enzo. Daarom zag ik haar niet op tv, maar ze vertelde wel altijd heel druk als die mevrouw erop was. Dan ging ze zo met haar handen zwaaien. En dan gaf mama bijna licht en mocht ik op schoot. Dat was heel fijn. En papa maakte dan het eten en dan zaten we met z’n drieën op de bank.
Afgelopen maandag deden we de generale repetitie met de juf en de mama van Sanne. Die kan echt heel goed zingen. En gekke bekken trekken. Ik ben de derde kerstengel en mag een zilveren jurk aan. Ik heb aan Linda (zo heet de therapeuteraar) een foto laten zien van papa en mama samen waarop zij ook een zilveren jurk draagt. We hebben er samen een tekening bij gemaakt en een gedicht over geschreven. Ze zegt dat we elkaar na de kerstvakantie niet meer elke week hoeven te zien.
Als papa dat ook zegt, is het oké.
Mama is een ster
een ster van zilver
een ster die schijnt
en weer verdwijnt
Mama is mijn ster
De kerstmusical ging best goed, ook al moest ik wel drie keer naar de WC. Willem is van het podium gevallen. Dat was lachen, maar ook erg natuurlijk. De ouders schrokken in ieder geval heel erg, maar dat deden ze ook van het Kerstbeest, want Sam schreeuwde keihard toen hij opkwam. Ik denk dat ik later popzangeres wil worden, met een band, in zo’n zilveren jurk. Papa was er ook bij met zijn vriendin. Ze zeiden dat ik echt heel mooi had gezongen. Ik geloof haar niet echt.
Morgen is het eerste kerstdag, dan doen we altijd cadeautjes. Omdat mama niet van Sinterklaas houdt. Ik heb mijn tekening van mama in haar zilveren jurk in een mooi versierd lijstje gestopt samen met Linda. Speciaal voor jou, zei ze, dan heb je mama dichtbij je. Maar ik heb hem ingepakt voor papa en onder de kerstboom gelegd. Papa was vorig jaar de hele eerste kerstdag zo verdrietig. Dit zal hem vast wel helpen. Ik moet ineens aan mama denken en ben ook heel verdrietig. Heb net keihard mijn kerstnummer staan springen zingen op mijn bed. Ik vind het zo raar om kerst te vieren zonder haar. Twee jaar geleden werd ze niet meer wakker op eerste kerstdag. Toen moest papa ook zo huilen. Ik hoop dat het morgen anders gaat.
Ido, 10 december 2023