Dit huis waar muizen trappen lopen over gietijzeren balustraderanden
Dit huis waar mos van dakpannen spoelt en als dode vogels neervalt op het terras
voor mijn slaapkamerdeur
Dit huis waar brie en camembert de boventoon voeren vermengd met warme wijn
van dinergerechten
Er valt ook cement uit muren
De scheuren schieten in het balkon
De verf bladdert af in vele kleuren groen
Het regent in
Dit huis waar haarden branden, oren gloeien, ogen flitsen, monden smoren
in elkaars tegenbericht
Dit Franse, oude huis waarvan elke steen met liefde is gestapeld op de andere
plaatst eeuwigheid tegenover tijdloze aanwezigheid
Ik blijf terwijl ik vertrek
Ik kijk om en ga vooruit
Ik herinner me dit huis
Ido, 2 augustus 2024
